Παρόλη την πρωτοφανή καθίζηση της οικοδομικής δραστηριότητας, που ξεπερνάει το 90%, αλλά και την ακολουθούμενη έως τώρα καταστροφική πολιτική στο ακίνητο, τα τελευταία χρόνια έχουμε βιώσει μία βροχή νομοσχεδίων και τροπολογιών, με απώτερο σκοπό την αύξηση της ανταγωνιστικότητας, την μείωση της γραφειοκρατίας και το άνοιγμα του ''κλειστού'' επαγγέλματος του Μηχανικού. Μερικά δείγματα ''βελτίωσης'' της ανταγωνιστικότητας, έχουν ήδη γίνει αντιληπτά στο χρονικό διάστημα των τελευταίων τεσσάρων ετών. Αφορούν π.χ. εργασίες ή προσπάθεια απόκτησης έγκρισης : α) για επισκευή οικίας, ακόμα και στην πατρογονική, που βρίσκεται σε παραδοσιακό οικισμό, β) για τοποθέτηση γυψοσανίδας ή καθαίρεση τοίχου σε διαμέρισμα πολυκατοικίας (προσοχή, όχι μόνο διατηρητέου κτιρίου αλλά και σε κτίρια πολυκατοικιών!), γ) για Περίφραξη οικοπέδου, δ) με σύνταξη τεχνικής περιγραφής , επειδή είναι μέρος της αρχιτεκτονικής μελέτης (!), ε) ύστερα από πέντε (!!!) αρχιτεκτονικούς ελέγχους. Τα ανωτέρω είναι ενδεικτικά (για όποιον θελήσει υπάρχουν τα στοιχεία) για το πως φτάσαμε στην αντισυνταγματική αφαίρεση, αμφισβήτηση αλλά και διαπόμπευση του επαγγέλματος του Πολιτικού Μηχανικού, υπό συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού όπως έχουν πλέον διαμορφωθεί. Φανταστείτε να είχε ψηφισθεί και η τροπολογία για τα ειδικά κτίρια.
